starving artist

Your result for The Personality Defect Test...

Starving Artist

You are 0% Rational, 43% Extroverted, 43% Brutal, and 57% Arrogant.

You are the Starving Artist! Like some sort of emaciated Frenchman, you sit in your fancy little chair and contemplate beauty, meaning, flowers, and all kinds of other ridiculous crap. You are more intuitive than logical, and are primarily guided by your heart and emotions. You are also very introverted and gentle. Of course, this does not mean that you do not have an ego. In fact, you are surprisingly arrogant for someone so emotional and gentle. This is why you are best described as a starving artist. You are very introspective and quite sure of yourself, as any accomplished artist is, yet your views are impractical, guided by feelings, and overly gentle. You probably find math, logic, and similar intellectual pursuits offensive to your artistic sensibilities, and you prefer the open-endedness of artistry because it's infinitely easier to ponder the beauty of a sock than to build rocketships. So really you have no reason to be arrogant, you big doofus, because the skills you value (emotion, spirit, art, etc.) in yourself are valuable only on a subjective level, meaning your arrogance is purely masturbatory, like the insipid self-pleasuring of some twat who spouts artistic nonsense only for the pleasant tinkling sound it makes upon his indiscriminating ears. In short, your personality is defective because you are arrogant, introverted, introspective, gentle, and thoroughly irrational...posessing most of the traits needed to be a starving--and useless--artist. So get out there, write a few short stories that are allegories for the indestructible spirit of socks, and starve!

To put it less negatively:

1. You are more INTUITIVE than rational.

2. You are more INTROVERTED than extroverted.

3. You are more GENTLE than brutal.

4. You are more ARROGANT than humble.

Compatibility:

Your exact opposite is the Capitalist Pig.

Other personalities you would probably get along with are the Haughty Intellectual, the Televangelist, and the Emo Kid.

*

*

If you scored near fifty percent for a certain trait (42%-58%), you could very well go either way. For example, someone with 42% Extroversion is slightly leaning towards being an introvert, but is close enough to being an extrovert to be classified that way as well. Below is a list of the other personality types so that you can determine which other possible categories you may fill if you scored near fifty percent for certain traits.

The other personality types:

The Emo Kid: Intuitive, Introverted, Gentle, Humble.

The Starving Artist: Intuitive, Introverted, Gentle, Arrogant.

The Bitch-Slap: Intuitive, Introverted, Brutal, Humble.

The Brute: Intuitive, Introverted, Brutal, Arrogant.

The Hippie: Intuitive, Extroverted, Gentle, Humble.

The Televangelist: Intuitive, Extroverted, Gentle, Arrogant.

The Schoolyard Bully: Intuitive, Extroverted, Brutal, Humble.

The Class Clown: Intuitive, Extroverted, Brutal, Arrogant.

The Robot: Rational, Introverted, Gentle, Humble.

The Haughty Intellectual: Rational, Introverted, Gentle, Arrogant.

The Spiteful Loner: Rational, Introverted, Brutal, Humble.

The Sociopath: Rational, Introverted, Brutal, Arrogant.

The Hand-Raiser: Rational, Extroverted, Gentle, Humble.

The Braggart: Rational, Extroverted, Gentle, Arrogant.

The Capitalist Pig: Rational, Extroverted, Brutal, Humble.

The Smartass: Rational, Extroverted, Brutal, Arrogant.

Be sure to take my Sublime Philosophical Crap Test if you are interested in taking a slightly more intellectual test that has just as many insane ramblings as this one does!

The following image was made by Stephan Brusche at http://www.sb77.nl, a real-life "starving artist". Check out his website if interested.

About Saint_Gasoline

I am a self-proclaimed pseudo-intellectual who loves dashes. I enjoy science, philosophy, and fart jokes and water balloons, not necessarily in that order. I spend 95% of my time online, and the other 5% of my time in the bathroom, longing to get back on the computer. If, God forbid, you somehow find me amusing instead of crass and annoying, be sure to check out my blog and my webcomic at SaintGasoline.com.

Take The Personality Defect Test at HelloQuizzy

wp

http://napundingalitaptap.wordpress.com

http://napundingalitaptap.wordpress.com
http://napundingalitaptap.wordpress.com
http://napundingalitaptap.wordpress.com
http://napundingalitaptap.wordpress.com
http://napundingalitaptap.wordpress.com
http://napundingalitaptap.wordpress.com
http://napundingalitaptap.wordpress.com

how to save a life.

alam kong naging mapang-asar ako sayo..pero alam kong pareho tayong masaya nun...

masakit talaga...

ajoooooooooy, bakit hindi mo naman hinintay ang big sis mo para lang makita ka pa. . .



sino ng kasama ko nayun kumanta ng how to save a life?! hindi mo na din ako pinagbigyang gawin yun sayo. . .

huhuhuhuhu. . . .

pero alam kong nasa heaven ka na, matagal mo na ding pinagdadasal yan.

NOW NA! (makiflyfly na, PART2)

"mahirap magbuhos ng damdamin sa imbisibol na “link” ng teknolohiya..minsan masyado na tayo nagiging personal.pinapabayaan na natin ang iba makita ang totoong tayo..pero kapag nangyari na un..bigla nalang tayong iiwas…

kaya sa simula pa lang…sana hindi na tau nagtangkang magpakilala…"
-anak ng. . .

SA LAST KONG ENTRY, DI MO NADECODE ANG MGA PAGIINARTE KO, this time, click mo itong flyfly!. . . .

flyfly? samahan mo na ako

ilang beses ko ba sasabihing hindi ako hiatus?

nagsusulat ako, pero di ko maiwasang sa hangin ko ito malathala

tama na, tama na. . .

minsan, bilang tao, hindi natin maiwasang lumisan

lumayo

pumunta sa kung saan

AALIS NA AKO, iiwan ko na ito.

pero sana, sa susunod na paglipad ko, SAMAHAN MO MULI AKO.

magdala ka na din ng emergency light, pakiusap!

flyfly!

motherf***er!

hmmm. . .

ANG STORYA

girl: huhuhu

boy: huh?!

girl: huhuhuhuhuhu. . .huhu.

boy: o, bakit?

girl: (tumingin kay boy at sumagot) huhuhu. . .

boy: uh. . .?!

>>>

hindi ako sigurado kung paano ang magiging sulatin ko sa gabing ito, umaga na pala, linteksness, umaga na pala, nagpupuyat nanaman ako, anong eyebag este mukha nanaman ang maihaharap ko sa mga estudyante ko neto. sabagay, in a way, okay din makakakita sila ng totoong RACOON sa katauhan ni teacher nikolai nila, instant zoo nanaman ang room bukas, o mas masayang tawagin itong JUNGLE.

nililigaw ko nanaman ang ideya ng pagsusulat ko, taeness, tagal ko na kasing hindi nagsusulat.

may mga taong di mapakaling nakakakita ng mga taong umiiyak, yun tipong natataranta sila. Hindi nila kontrolado ang pangyayari pero mas nais nilang patigilin muna ang takbo ng oras. Masakit ito sa kalooban pero minsan mas ayos na lamang na ito’y tanggapin. Tao lang. mahina. Walang kontrol. MAY MAGAGAWA MAN, wala pa rin magagawa.

hindi ka makakapatahan ng tao kung hindi mo naman talaga alam ang dahilan ng kanilang pagluha, at malaman mo man ang dahilan, kailanman, hindi pa rin sapat na malaman mo. ALAM MO MAN, hindi mo pa rin alam. Hindi ikaw yun. Hindi mo rin pwedeng lakbayin ang isip nya, lalong lalo na ang puso niya. Anu yun, fieldtrip ng sineskwela?

Ang mga nararamdaman nya, NARARAMDAMAN MO MAN, hindi mo pa rin ramdam. Kulang. DI sapat. Kahit ilang beses mong pagbalibalitungin ang mundo hindi mo mababalintong ito. Feeling ka naman!

At letse, hanggang nayun, naliligaw pa din ang ideya ko.

Minsan, masakit man sa kalooban natin na hindi makapatahan, may mga oras na pakiramdam natin, gumuguho na ang bawat piraso ng mundo natin sa bawat patak ng luha na naihaharap sa atin, kahit pa kadalasa’y nakukubli ito ng mapagsimpatyang panyo o kahit kamay lang.

Nabasag ang katauhan ko ng malaman kong rason ako ng mga luha mo, pero kung yun talaga ang nakapagpagaan ng loob mo, kahit pa pirapiraso na ako, masaya ko na lamang pupulutin ang bawat piraso ng sarili ko.

Nabasa ko ang mga litanya mo, at bawat salita, isinapuso at iniukit ko sa puso ko, ayun, inatake ako! Seryoso na ulit, hmmmm. . . nasaktan ako, siguro kung inaakala kong itinataboy mo na akong palayo, mas tama ang ideya na nauna ako na itaboy ka, kahit sa anung paraan, PERO hindi ko sinadya.

Hindi ko sinasadya, at kailanman, hindi ko nanaising saktan ka. Kung aayain kita ulit ng suntukan, pinapangako ko, sa bawat suntok ko sayo, mas nasasaktan ako.

Pasensya na, napili mong mahalin ang isang taong tulad ko, na hindi nakikipagunahan sayong umiyak. Di ko sinasadya na ganito ako. Gusto ko din sanang umiyak, pero, ayaw ko naman na maging rason ka ng iniluluha ko, mas gugustuhin ko nalang na mas mabigatan ako, kaysa ikaw pa.

ANG TOTOONG STORYA

boy: huhuhu

girl: huh?!

boy: huhuhuhuhuhu. . .huhu.

girl: o, bakit?

boy: (tumingin kay boy at sumagot) huhuhu. . .

girl: uh. . .?!
_

MAS TOTOONG STORYA (director’s cut>> di pinalabas pampubliko)

Girl: huhuhuhuhuhuhuhuhuhuhuhu

boy: (lalaleelalah..busy)

Girl: huhuhuhuhu

boy: (hmmm, tsktsk. . .nagkocompute)

Girl: huhuhuhuhuhuhuuhuhu

Girl: huhuhu

-

SUMUSUKO KA NA BA? Sabihin mo na lang, di na ako magtatanong pa. Kahit gustuhin kong mangumbinsing "kaya po to, kaya pa, sige na kasi!"

-

2 Jul 08, 01:31

"bumibigat ang kalooban kapag walang kasagutan ang mga katanungan.... masakit oo kahit walang iba... mapaglaro ang panahon... akala ko pagsubok pero nauna kang sumuko" -pluma

-

"kookoo naman e, kaw ba si pluma? pls! "

07-03-2008 12:59AM

-

nalungkot naman ako, may PLS pa, parang hirap na hirap ka pa, pero wala akong magagawa, hindi ako si PLUMA. at kahit ako'y nagiisip kung sino ba siya, bakit niya sinabi yan sa iyo. . . (hindi ako galit, mahinahon mong basahin ha?!). alam mo kung gaano ako kawalanghiya, mapangasar at kung anuano pang mga tranpormasyon ng isang monster, pero hindi ako yan, hindi ako yan. ako ay si AKO, magandang AKO at napunding alitaptap.

sa lahat ng nasabi nya, parang gusto kong AKUIN nalan na sinabi ko nga yun, aku yun, dahil higit sa lahat, naniniwala ako na ako ang may karapatan upang magsalita ng ganyan. pero hindi ako mapagpanggap, hindi ako yan. at kung bakit niya sinabi sayu yan, hindi ko lalo alam.

eto lan ang gusto kong sabihin

"MAHAL KITA"

-AKO/magandangAKO/napundingalitaptap

-

motherf***er>>>mother father yan, alam mong hindi ako nagsasalita ng mga maaaring MAISIP ng mga karamihan tungkol dyan, kilala mo ako diba?

-

seryoso ako. seryoso ako. pero gusto ko nalang pagtawanan ang sarili ko.

-

3:40 AM na 7:30AM ang klase ko, maganda to, mas maganda ang petshow na maipapakita ko sa mga estudyante ko bukas. . . mas magandang RACOON na ako nayun kesa kaninang mga ala-una. ayos! masaya to! sana, mabigyan ako ng incentive ng boss ko, kahit isang linggong tulog lan.ahahahha! (parang nayun lan ako nakapag "ahahaha" sa buong sulat, na dati'y halos lahat meron nito)

-

saang direksyon na?

nasubukan mo na ba yun inaanod ka na ng tubig palayo, paroon sa palayong direksyon. . .

pero nagawa mo pa ding magpatangay sa hangin, pabalik?


madalas talaga, TANGA.

TANGA. TANGA. TANGA.

bow!

nadarama ng manhid

matagal siyang naitago sa baul ngunit naungkat muli ng nagtanong ang isang kaibigan para sa maaaring mailagay sa prestihiyosong papel ng aming institute(siyeeeet, ano bang tagalog ng istitute..tsktsk)upang maidagdag sa pahina ng literari (pilit na salin in da hawwwws)

buong puso ko namang ibinahagi ang tula kong ito, masaya akong nang nakita ito ng mga manunulat ng papel na ito, hindi na sila nagdalawang isip pa na isama ito. . .


isang tula na naisulat ko sa gitna ng pagkasuklam, pighati at pagmamahal. . .

Nadarama
Nakatatak sa isip
Nakabaon sa puso
Nabuhay ako para magmahal

Nakapapagal

Nadama
Natatak sa isip
Nabaon sa puso
Namamatay dahil sa pagmamahal

Nakasusuklam

Wala na,
Ayaw ko na
Naghihingalong masokista
Iba na….

Iba na,
Pero gaya ng dati
Nakadarama pa rin
Di nabura..
Di mabubura
Panghabang panahon na
Sa isip ko
Sa puso ko
Nabuhay ako para magmahal

Kahit pinipilit akong tinataboy
...pinapatay
Ng mga taong wala akong alam gawin
Kundi mahalin

-taong walang kwenta,
Batong nakangiti,…



P&T$#G_$N%

NADARAMA NG MANHID
ytalia nikolai s. moreno

naisulat ko ito sa bahay ng mga kaibigan, sa kompyuter ni pakoy para maging partikular. . . nag-iwan ako ng kopya nito sa pc niya

minsan habang naguusapa kami-kami

pakoy: meron gumawa ng tula sa pc ko

koo: (nangiti) baka si champ, gumagawa ng tula si champ

pakoy: (hindi kumbinsido, malamang alam nya na ako yun) a.... si chaaamp.

ano?!?!

"dapat mamayang ala-sais nasa bahay ka na ha"

nakakaaliw. . . anong edad ko na ba ngayon? wahaha! nakakaaliw nga naman. parang simula pa noon hanggang ngayon hardcore pa din sa curfew.

ang tanda ko na, pero ang curfew, malupet pa sa highchool...

ahahahahhahaha! funny!

sa ika-2 buwang anibersaryo

“wala ba kayong teaching sa group niyo na tumtulong man lan sa bahay? Maghugas ng pingan, o magwalis walis sa bahay, o kahit magayos lang man ng pinaghigaan?”

May mga naimbitahan akong mga kaibigan kagabi, mayroon kasing maliit na selebrasyon para sa kaarawan ng nakakbabata kong kapatid. Lumapit ang aking ina sa lamesa kung saan kami nakikipagdigmaan ng parang mga patay-gutom (actually OO TALAGA). Masaya ako na may nakapunta ulit sa bahay na mga kaedad ko, bihira lan kasi ang mga pagkakataong ganun.

Pero muli, ng marinig ko ang linya ng aking ina tungkol sa pagtulong sa bahay, nalungkot ako pero di ko inalis ang disposisyong masaya. Sayang ang oras kung magmamalungkot ako, may mga bisita pa naman.

Hindi ko alam kung bakit sa mga oras na yun, lagpas sa literal na pakakangahulugan ng “pagtulong” ang naintindihan ko.

“lalai, tapos na ba kayong kumain? Huhugasan na kasi naming yung mga pinggan” –ate helper sa bahay

“a, sige, a. . .e. . . anong kailangang gawin?” –kookoo(na tinatawag na lalai sa bahay)

“hindi, ako nalang” –ate helper

Ninais ko siyang tulungan, alam ko sa sarili ko na may kasamang pagkukusa ang nais kong pagtulong. Pero natanggihan. Sige nalang kako. Hindi ko alam kung bakit hindi ko alam kung ano ang pagtulong na kailangan kong gawin. Naalala ko pa ang ultimong reaksyon ko sa pangyayari, nataranta ako kung paanong pagliligpit ang kailangang gawin sa mga platong pinagkainan, bahagya.

“halata ka talaga ate kookoo” –arjan

Naintindihan ko ang nais ipahatid ni arjan, na hindi talaga ako sanay sa gawaing bahay, na may mga nagsisilbi para sa akin.

“eto, para mo namang pinararamdam sa akin na wala akong kwenta” –kookoo

“hindi sa ganun” arjan

“oo, naintindihan ko talaga ang ibig sabihin mo, pero dahil ganun blahblah, ayun na din ang patutunguhan nun” –kookoo (hindi ako galit nyan ha, hehe)

Nahiya ako bigla, ayaw kong iniisip ng mga taong mayaman kami. Hindi talaga kami mayaman, siguro, hmmm, sadya lang kaming asa sa mga magulang at sa mga tao sa paligid namin. (o sige, di ko na idadamay ang mga kapatid ko, si kuya may pera na. . . si bunso, madaming alam sa bahay, siyeeeet, nakakahiya nga pala talaga ako. hayaan nyo akong baguhin ang mga sinabi ko). Siguro sadya lang AKONG asa sa mga magulang at sa mga tao sa paligid KO. (okay na?)

Hindi ko alam kung anong pinagsusulat ko ngayon,parang napakapointless, basta naramdaman ko lang na, kelangan ko ng wakasan ang mga pananaw ng tao na mayaman ako (siyeeeeeet, naglalakad na ako pauwi dahil wa akong pera), na oras na para kalimutan ko na na may mga taong nagsisilbi para sa akin. Na may sarili akong paraan para masabi ko na may silbi din ako.

Habang nabagot habang nagsusulat, binuksan ko ang player ng pc ko, at isa lang ang tugtog na napili ng mga mata ko, ANNIVERSARY SONG ng KIKOMACHINE.

Letse hoho. . . nayun ko lang naalala dahil sa kanta, ika-2 buwang anibersaryo na ng ganap kong pagiging tambay. Tapos na ang binigay na palugit ng sikolohista ko para masabi kong “ready na akong magtrabaho”

Wala na akong kakampi ngayon para sabihing “hindi pa ako handa”

OO na, maghuhugas na ng pinggan, magwawalis walis na. . . magaayos na ng pinaghigaan.

OO, AAYUSIN KO NA ANG RESUME KO. OO NA!!!

Gaya ng dating plano, magtuturo ako bilang volunteer sa isang SPED class dito. Hindi man ako kikita ni singko sa trabahong papasukin ko, at least, makikita dito ang totoong pangangahulugan ng paglingkod ng walang kapalit.

Uh, natatamad ako. . . OO NA NGA, GAGAWA NG RESUME, eto hindi ma-jowk!!

Isang taon nalang, ako na ang may responsibilidad magbayad ng bill ko sa selepono. . .nakoooooo. . .

-

Tsk, tapos may kj pa kagabi, di man lan sinagot yun tawag ko, ipapagreet ko pa naman sa lahat ng mga kaprends ko. di bale na, lablablab padin.

“pag naging boldstar ako, hindi ka na papansinin, wala ng hahabol sayo. . . pag naging boldstar ako” -kikomachine

boldstar?!? anu daw?! kung anuano nanamang pinakikinggan kasi.ahaha